Majowe Dni Polskiego Dziedzictwa

W sobotę, 13 maja spotkaliśmy się, aby wspólnie zawołać „Vivat maj, trzeci maj”

Rocznica ustanowienia konstytucji jest bowiem piękną okazją, by opowiedzieć historię Polski - a tę najlepiej opowiada się śpiewając.  Dlatego, aby upamiętnić ten dzień, odwołaliśmy się do pieśni, które towarzyszyły narodowi polskiemu w drodze ku wolności.

Rozmaryn w wierzeniach ludowych przedstawiany był jako symbol miłości, wierności i młodości.

Nic więc dziwnego, że został wpleciony w pieśń żołnierza, który opuszcza ukochaną, licząc po cichu na to, że miłość będzie dalej trwać.

Nasz młody wojak opuścił swoją dziewczynę, aby walczyć za ojczyznę. Wojenka niczym nowa ukochana zaczęła towarzyszyć mu w codziennym znoju.

Życie młodego żołnierza to była niekończącą się droga - czasem zatrzymywał się, żeby napoić konie bądź odpocząć przed decydującą bitwą. Czasem zastukał w okienko, aby opowiedzieć o swojej historii i żołnierskich marzeniach.

Czasy wojny były jednak czasami tęsknoty za normalnym życiem. Żona tęskniła za mężem, dzieci wyczekiwały ojca. Nader często zdarzało się, że Jasinek nie wracał już do rodziny - ból zaś przykryły płatki opadających białych róż.

„Policzony będzie trud i znój”. Wolna Polska wspomina i pamięta. Także my, będąc z dala od Polski - naszej ojczyzny, kraju naszych rodziców i dziadków - pamiętamy o ważnych momentach historii i o jej wszystkich bezimiennych bohaterach.

Dlatego stanęliśmy w muzycznym marszu obok tych, którzy po przegranych powstaniach zasili szeregi Polonii, wierząc, że miejsce niepodległej Polski jest wśród wolnych narodów.