Gabriel Narutowicz jako
kandydat rodziców na patrona szkoły
Gabriel Narutowicz - KANDYDAT RODZICÓW na patrona szkoły
Rada Rodziców na posiedzeniu w czwartek, 19. stycznia br. w głosowaniu wyłoniła zdecydowaną większością głosów Gabriela Narutowicza, jako kandydata rodziców na patrona szkoły.
Głosowanie zostało poprzedzone krótką prezentacją zapoznającą z działalnością Gabriela Narutowicza na terenie Szwajcarii oraz możliwościami prowadzenia pracy dydaktyczno-wychowawczej, mającej na celu przybliżenie uczniom postaci patrona.
Zachęcamy Was do lektury załączonej prezentacji.
Stowarzyszenie Rodziców przy Szkole Polskiej w Zurychu
Gabriel Narutowicz: ur. 17 marca 1865, zm. 16 grudnia 1922
- Polski inżynier hydrotechnik/elektryk, wolnomularz, profesor Politechniki w Zurychu, minister robot publicznych, minister spraw zagranicznych, pierwszy prezydent Rzeczpospolitej Polskiej
1. Działalność na terenie Szwajcarii
W roku 1886 Narutowicz przyjechał do Szwajcarii na leczenie w Davos.
1887 – 1891 studiował na Politechnice w Zurychu, która ukończył z dobrym wynikiem. W czasie studiów pomagał Polakom ściganym przez carat, co spowodowało wydanie przez władze rosyjskie nakazu jego aresztowania i uniemożliwiło mu powrót do kraju.
W 1895 roku przyjął obywatelstwo szwajcarskie, a po ukończeniu studiów pierwszą posadę otrzymał w biurze budowy kolei żelaznej w St. Gallen.
W 1895 objął stanowisko szefa sekcji regulacji Renu, następnie był zatrudniony w biurze technicznym Kürsteinera. Zyskał sławę jako pionier elektryfikacji Szwajcarii. Kierował budową wielu hydroelektrowni, m.in. w Kubel w pobliżu Sankt Gallen, Monthey w kantonie Wallis, Etzelwerk w Einsiedeln, a jego największym dziełem była elektrownia na rzece Aare w Mühleberg niedaleko Berna.
W 1907 został profesorem w katedrze budownictwa wodnego na Politechnice w Zurychu, a w latach 1913–1919 dodatkowo dziekanem.
W czasie I wojny światowej brał udział w pracach Szwajcarskiego Komitetu Generalnego Pomocy Ofiarom Wojny w Polsce, należał do stowarzyszenia La Pologne et la Guerre w Lozannie.
W 1919 roku, na zaproszenie polskiego rządu, przybył do kraju, gdzie aktywnie zaangażował się w odbudowę odrodzonego po rozbiorach państwa polskiego.
1920-1922 minister robót publicznych i ministra spraw zagranicznych w kolejnych polskich rządach
9 grudnia 1922 Narutowicz został pierwszym prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Argumenty popierające kandydata
Gabriel Narutowicz spędził dużą część życia w Szwajcarii, zdobywając tu wykształcenie, prace i szacunek społeczności lokalnej. Za co, jak sam mawiał, odwdzięczył się przyjmując propozycje pracy dydaktycznej na politechnice
jest osobą zasłużoną dla Szwajcarii w zakresie budowy i rozwoju kolejnictwa oraz energetyki wodnej
syn powstańca styczniowego, wychowany w duchu patriotycznym i umiłowania nauki
dom jego i jego żony Ewy był miejscem kontaktowym i tzw. przystanią dla przybywających z Królestwa Kongresowego polskich studentów
zasłużony dla odradzającej się po I wojnie światowej Polski, jego bogata wiedza inżynierska teoretyczna a przede wszystkim praktyczna było bardzo użyteczna dla odbudowy kraju. Jego znajomość języków przysłużyła się polskiej dyplomacji
można powiedzieć, że wymarzony patron dla polskiej szkoły z siedzibą w Zurychu, człowiek ceniący edukację oraz jej praktyczne wykorzystanie, zawodowo i społecznie będący częścią społeczności lokalnej, jednocześnie pozostający wierny sprawie polskiej, państwowiec do końca życia w służbie narodu
aspekt praktyczny: imię i nazwisko patrona nie zawierałoby polskich liter oraz wymowa w obu językach jest podobna
osoba, której działalność w środowisku lokalnym jest godna naśladowania
jest wiele przesłanek, które pozwalałyby uczennicom i uczniom polskiej szkoły w Zurychu być dumnym z uczęszczania do szkoły noszącej imię takiego patrona jak Gabriel Narutowicz
3. Możliwość prowadzenia pracy wychowawczej / dydaktycznej.
Tablica pamiątkowa w budynku głównym ETH Zurich (wstęp wolny)
Towarzystwo „Zgoda” w Zurychu organizuje uroczyste składanie kwiatów 3 maja i 11 listopada pod tablicą na ETH –obecność uczniów jest mile widziana
Lokalne publikacje:
https://www.e-periodica.ch/cntmng?pid=sbz-002%3A1973%3A91%3A%3A136
https://etheritage.ethz.ch/2017/08/18/vom-eth-professor-zum-staatsmann-gabriel narutowicz-1865-1922/
Film: Śmierć prezydenta
https://edukacjafilmowa.pl/smierc-prezydenta-1977/
Źródła: